خاک منابع اساسی برای گیاهان و موجودات خاک هستند. بیشتر عناصر غذایی و کربن در سطح خاک (مخصوصا در افق 10 - 5 سانتی متری) نگهداری می شوند. بنابراین این لایه خاک برای تنظیم فرایندها و کارکردهای خاک مهم است. کیفیت خاک توانایی و ظرفیت خاک را در انجام کارکردهایی که برای سلامتی گیاهان، جانوران و انسان لازم و ضروری هستند را نشان می دهد. تعریف کیفیت خاک معمولا به سه ویژگی خاک برمی گردد که عبارتند از: ویژگی های فیزیکی، شیمیایی و زیستی خاک. این ویژگی ها به طور قابل توجهی بر رویش گیاهان، قابلیت در دسترس بودن عناصر غذایی خاک و کاهش تنش های محیط زیستی خاک اثر می گذارند. خصوصیات فیزیکی خاک که به قابلیت ساختاری خاک مربوط می شوند بیشترین اهمیت را در کیفیت خاک دارند زیرا ساختار خاک عامل اولیه در بارخیزی خاک محسوب می شود. بافت خاک شامل درصدهای شن، سیلت و رس در توسعه گیاهان، فعالیت موجودات خاک و چرخه بیوژئوشیمیایی خاک اهمیت فراوانی دارد. همچنین بافت خاک بر سایر فرایندهای فیزیکی خاک نیز اثر می گذارد. افزایش میزان رس در بافت خاک اثرات زیادی در پایداری آن دارد. تراکم خاک به طور مثبت با ظرفیت نگهداری آب، تهویه و نفوذپذیری خاک ارتباط دارد.
