فرهاد قاسمی آقباش

زمینه و هدف: افزایش دی اکسیدکربن اتمسفری در سال های اخیر منجر به افزایش گرمایش جهانی و تغییرات اقلیمی شده است. ترسیب کربن در پوشش درختی، گیاهی و خاک های تحت آن ساده ترین و از لحاظ اقتصادی عملی ترین راه کار ممکن جهت کاهش کربن اتمسفری محسوب می شود. لذا این پژوهش به منظور ارزیابی میزان ترسیب کربن پوشش درختی و خاک در دو پارک شهری کوهدشت (پارک شقایق و شهید بهشتی) انجام شد. روش بررسی: جهت دست یابی به هدف مورد نظر، درختان هر دو پارک مورد آماربرداری قرار گرفتند. هم چنین نمونه های خاکی در دو عمق 0 تا 15 و 15 تا 30 سانتی متری از داخل پارک و زمین عاری از پوشش گیاهی مجاور پارک (به عنوان شاهد) جمع آوری و برای انجام آنالیزهای مربوطه آماده شدند. بحث و نتیجه گیری: نتایج نشان داد مقدار ترسیب کربن خاک در اعماق 0 تا 15 و 15 تا 30 سانتی متری در پارک شقایق و منطقه شاهد آن به ترتیب 7/106، 65/251، 52/23 و 48/45 تن در هکتار از پارک شهید بهشتی و منطقه شاهد آن به ترتیب 93/11، 83/20، 05/32 و 13/53 تن در هکتار به طور معنی داری (P< 0.01) بیش تر بود. تراکم و تنوع در آمیختگی پوشش درختی نیز تاثیر چشم گیری در مقدار کربن ترسیب داشته است (چنار13/53، کاج مشهد 32/31، کاج تهران 05/32 و اقاقیای توپی 81/12 تن در هکتار). به طورکلی، ترسیب کربن پارک شقایق از پارک شهید بهشتی بیش تر بوده و از جمله دلایل اصلی آن می توان به بافت خاک (رسی)، تراکم و تنوع بالای پوشش درختی و هم چنین نزدیکی به جاده دسترسی آسفالته اشاره کرد.