پژوهش حاضر با هدف مقایسه رو شهای تأکید دیداری درونی و بیرونی در آموزش به کمک رایانه بر بهبود عملکرد خواندن، سرعت پردازش اطلاعات، و آگاهی وا جشناختی کودکان نارساخوان شهر ملایر انجام گرفت. پژوهش از نوع پژوه شهای اصیل به روش شبه تجربی دارای طرح پیشآزمون پ سآزمون با گروه گواه م یباشد. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی دان شآموزان 7 تا 11 سال ۀ نارساخوان شهر ملایر با بهره هوشی عادی در سال تحصیلی 1401-1400 می باشندکه در مراکز اختلالات یادگیری، خدمات آموزشی و درمانی را دریافت م یدارند، که از میان آنان 60 نفر به روش نمون هگیری تصادفی انتخاب شدند و در 3گروه 15 نفری آزمایش و یک گروه 15 نفری گواه جای داده شدند. ابزارهای اندازه گیری در این پژوهش، آزمون خواندن، آزمون آگاهی واجی و آزمون نامیدن رنگ بودند. ابزار اجرای پژوهش نرم افزاری محقق ساخته توسط برنامه پاورپوینت نسخه 2016 بود که در آن کلمات به صورت حرف به حرف، دارای تأکید درونی یا بیرونی یا به صورت متوالی و با تلفظ به دان شآموز ارائه م یشد، بود. نتایج پژوهش آشکار ساخت که بین روش ارائه متوالی، تأکید دیداری درونی، و تأکید دیداری بیرونی در آموزش به کمک رایانه بر دقت خواندن کودکان نارساخوان تفاوت معنادار وجود ندارد، درحالی که، بین روش ارائه متوالی، تأکید دیداری درونی، و تأکید دیداری بیرونی در آموزش به کمک رایانه بر سرعت و درک مطلب خواندن کودکان نارساخوان تفاوت معنادار بدست آم د. همچنین، بین روش ارائه متوالی، تأکید دیداری درونی، و تأکید دیداری بیرونی در آموزش به کمک رایانه بر سرعت نامیدن )سرعت پردازش اطلاعات( و تعداد خطای نامیدن )دقت پردازش اطلاعات( کودکان نارساخوان تفاوت معنادار وجود ندارد. و نهایتاً، بین روش ارائه متوالی، تأکید دیداری درونی، و تأکید دیداری بیرونی در آموزش به کمک رایانه بر آگاهی واج شناختی کودکان نارساخوان تفاوت معنادار بدست آمد .
