اگرچه تحقیقات در مورد میزان رضایت شغلی در بین معلمان، تا به امروز، نقش کلیدی عوامل بی‌شماری را آشکار کرده است که از میان آنها می‌توان به متغیرهای زمینه‌ای/محیطی اشاره کرد. اما تأثیر برخی از مسائل کانونی مانند مهارتهای ارتباطی و اجتماعی معلم تا حدی نادیده گرفته شده است. لذا این مطالعه با هدف مطالعۀ نقش میانجی سبک ارتباطی در رابطۀ میان تدریس خلاقانه و رضایت شغلی معلمان دوره ابتدایی اول انجام شد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی است، و روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی معلمان سه پایه اول ابتدایی در مناطق شهری (به تعداد 240 نفر) و مناطق روستایی (به تعداد 71 نفر) ملایر تشکیل می دهند. روش نمونه گیری در این پژوهش بصورت تصادفی بود. لازم به ذکر است برای محاسبه حجم نمونه، از فرمول کوکران استفاده شد که تعداد برای مناطق شهری 148 و برای مناطق روستایی 60 نفر محاسبه شد. جهت جمع‌آوری اطلاعات مورد نظر جهت آزمون فرضیات از پرسشنامه استاندارد رضایت شغلی مینه سوتا (1967)، پرسشنامه استاندارد تدریس خلاقانه اکوال (1996) و پرسشنامه استاندارد سبک ارتباطی حاضری و رضاپور (1392) استفاده شد. در این مطالعه به منظور تعیین پایایی پرسشنامه از آزمون آلفای کرونباخ، استفاده و با بهره‌گیری از نرم‌افزار SPSS v.23 و Smart PLS 3 داده‌ها واکاوی شد. روش تجزیه و واکاوی داده‌ها هم حداقل مربعات جزئی می‌باشد. نتایج بیان می‌کند که سبک ارتباطی در رابطۀ میان تدریس خلاقانه و رضایت شغلی معلمان دوره ابتدایی اول نقش میانجی دارد. نقش میانجی سبک های ارتباطی در رابطۀ میان تدریس خلاقانه و رضایت شغلی، میان معلمین شهری و معلمین روستایی تفاوت معناداری نداشت؛ اگرچه، میان معلمین زن و مرد، گروه های سنی، سوابق شغلی مختلف، و سطوح تحصیلی مختلف تفاوت معناداری آشکار شد.
