پژوهش حاضر با هدف مطالعۀ نقش محیط های دانشگاهی در تعهد مذهبی دانشجویان دانشگاه ملایر بصورت توصیفی و پس رویدادی بر روی 200 نمونه که بصورت تصادفی از میان دانشکده های مختلف برگزیده شده بودند اجرا شد. برای تعیین تعهد مذهبی افراد از پرسشنامۀ تعهد مذهبی ورتینگتون و همکاران با دو مقیاس تعهد مذهبی درون فردی و تعهد مذهبی میان فردی استفاده شد. نتایج نشان داد که تعهد مذهبی کلی، درون فردی و میان فردی تفاوت معناداری بین دانشجویان ورودی و دانشجویان خروجی وجود دارد. همچنین، بین جنسیت ها و مذاهب (شیعه و سنی) و دانشکده ها، در تعهد مذهبی، تفاوت معناداری مشاهده نشده است. نتایج ضرورت فراهم نمودن زمینه های برگزاری جلسات بحث و پرسش و پاسخ منطقی در محیط های دانشگاهی که ذهن افراد را به تفکر علمی و منطقی عادت می دهند با تدارک امنیت کافی بتوان به تعالی تعهدات مذهبی جوانان یاری رساند.
