در این تحقیق به بررسی نقش سیال واسط در عملکرد آبگرمکن خورشیدی پرداخته شده است. برای این منظور ابتدا یک مدل آزمایشگاهی ساخته شده است و نقش سیال واسط در انتقال حرارت از صفحات جاذب انرژی خورشیدی به آب در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفته است. سپس شبیه سازی انتقال حرارت در مدل آزمایشگاهی با استفاده از نرم افزار فلونت انجام گرفته و نتایج حاصل از شبیه سازی با استفاده از داده های تجربی اعتبارسنجی شده است. با استفاده از روش شبیه سازی اعتبار سنجی شده، تاثیر عملکرد نانو سیال آلومینوم با دو درصد جرمی 2و 10 درصد مخلوط با آب بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که نانو سیال آلومینیم با درصد جرمی 10 از نظر انتقال حرارت و ظرفیت حرارتی شرایط بهتری بعنوان سیال واسط نسبت به هوا، روغن و نانو سیال آلومینیم با نسبت جرمی 2 درصد، برای استفاده در یک آبگرمکن خورشیدی دارد.