خشکسالی ها با تاثیر پوشش گیاهی و منابع آب در مناطق کوهستانی غرب ایران بر مدیریت مصرف آب و کشاورزی موثرند. هدف از انجام این پژوهش پایش خشکسالی با استفاده از شاخص های زمینی و سنجش از دوری و تاثیر آن بر تغییرات کاربری اراضی/پوشش و سطح آبهای زیرزمینی در حوزه آبخیز دشت رزن قهاوند است. روند تغییرات بارش و تراز سطح آب زیرزمینی با استفاده از روش من کندال معمولی و اصلاح شده بررسی و شاخصهای استاندارد بارش[1] و سطح آب استاندارد شده[2] در سالهای 1371-1394 محاسبه گردید. تغییرات کاربری اراضی/پوشش در این حوزه آبخیز با استفاده از تصاویر ماهواره لندست در سالهای بین دو خشکسالی مهم و متوالی بررسی و همبستگی بین شاخصهای خشکسالی زمینی و شاخص های وضعیت دمایی[3] و وضعیت پوشش گیاهی[4]مطالعه شد. نتایج نشان داد که افت تراز آب زیزمینی با تاخیر دوساله، همبستگی معنی داری با خشکسالی هواشناسی دارد و نیز شاخص وضعیت پوشش گیاهی نسبت به شاخص وضعیت دمایی و نیز مقیاس فصلی نسبت به مقیاس ماهانه و سالانه همبستگی قوی تری نشان می دهد. نیز سطح اراضی کشاورزی، باغات و مراتع به ترتیب 96/ 10، 57/ 13 و 23 /0 درصد کاهش و اراضی شور 51/ 9 درصد افزایش داشته است.
