وقایع فرینی مانند سیالبها، از برهم خوردن تعادل بین فرسایندگی باران و فرسایشپذیری خاک شکل میگیرند که این دو عامل بین عوامل، روابط و رفتارهای متأثر از تغییر اقلیم، الگوهای متفاوتی را تجربه میکنند. ارزیابی و پایش این تعادل با برآورد میزان سالمت حوزههای آبخیز و امنیت بومسازگان، به عنوان گامی مهم برای حفاظت اکولوژیکی، ضمن ارائه هشدارهای اولیه تخریب منابع طبیعی، میتواند علت و ریشۀ مشکالت موجود برای شکلگیری رخدادهای فرین اقلیمی مانند سیل و خشکسالی را هم شناسایی مناید. به کمک ارزیابی اکولوژیکی بومسازگان، درک ما از وضعیت گذشته، حال و آیندۀ سیامی رسزمین در مقابله با پیرشانها و تهدیدهای تغییر اقلیم و یا حکمرانی نامطلوب انسانی، افزایش مییابد. با توجه به اندرکنش مولفههای تنوع زیستی حوزههای آبخیز در امنیت بومسازگان و ابعاد مختلف اقتصادی، اجتامعی، فرهنگی، اکولوژیکی، اقلیمی، ژئومورفولوژیکی، خاکشناسی و هیدرولوژیکی برای هر مخاطره محیطی مانند سیل، خشکسالی، فرونشست و لغزش، بدیهی است نگرش تکبعدی و بخشینگری برای غلبه بر پیامدهای آن منیتواند کارآمد و موثر باشد. در چنین رشایطی لزوم جامعنگری و حکمرانی جامع، یکپارچه و سیستمی در حکمرانی مطلوب رسزمین، اتخاذ بهرتینتصمیمها، قانونگذاریها و سناریوهای مختلفمدیریتی برای کنرتل رواناب و سیل رضورتی اجتنابناپذیر است.
