پروژه های آبخیزداری یکی از مهم ترین فعالیت های اجرایی در جهت اصلاح و احیای مراتع و حوزه های آبخیز هستند. این فعالیت ها به عنوان ترمیم کننده آبخیزها در جهت افزایش توان اکوسیستمی و بالا رفتن تولید و خدمات اکوسیستم صورت می گیرند. افزایش پوشش گیاهی منجر به افزایش میزان ترسیب کربن در خاک می شود؛ بنابراین ارزیابی اثربخشی پروژه های آبخیزداری می تواند توجیه کننده سیاست گذاران و برنامه ریزان جهت اختصاص اعتبارات لازم به منظور مطالعات و فعالیت های میدانی باشد. این مطالعه به منظور بررسی میزان اثربخشی پروژه های آبخیزداری در حوزه آبخیز حسین آباد جیرفت روی پوشش گیاهی هست. در این مطالعه از تصاویر ماهواره ای لندست سنجندهTM+ و سنجنده سنتینل 2A برای سال های 1389 و 1399 استفاده گردید. در این مطالعه به منظور آشکارسازی تغییرات پوشش گیاهی در این بازه 10 ساله از شاخص های NDVI،RVI،DVI،SAVI استفاده شد. نتایج نشان داد که میزان شاخص های گیاهی تقریباً بعد از یک دوره 10 ساله به دو برابر افزایش یافته است که نشان از افزایش پوشش گیاهی در منطقه است و نشان دهنده میزان اثربخشی پروژه های آبخیزداری بوده است.
