ه طورکلی نقش و اهمیت عملیات آبخیزداری در بهبود وضعیت مراتع، کنترل فرسایش، جلوگیری از رسوب و نهایتاً حفاظت از آب وخاک بر کسی پوشیده نیست. اجرای فنی و اصولی پروژه های آبخیزداری باعث ذخیره و نفوذ نزولات آسمانی، افزایش پوشش گیاهی، تثبیت مقدار فرسایش و رسوب، افزایش طول عمر مفید سدها، تعدیل شیب آبراهه ها و کاهش سرعت و قدرت تخریب آب است. بر اساس بررسی های انجام شده به دلیل تنوع شرایط زیستی، دستیابی به یک الگوی مشخص و یا ارائه دستورالعمل معین با کاربردی یکسان در تمامی حوزه های آبخیز میسر نیست. به همین دلیل افزون بر شناخت حوزه و مسائل آن، اولویت بندی عملیات آبخیزداری متناسب با پتانسیل های موجود اجتناب ناپذیر است. بررسی نتایج پژوهش های انجام شده نشان می دهد که اجرای عملیات آبخیزداری در حوزه های آبخیز نقش مهمی در کنترل رواناب های سطحی داشته است. ارزیابی پروژه های آبخیزداری بر میزان سیل خیزی نتایج نشان داده است که سیلاب در دوره بازگشت های مختلف کاهش یافته است؛ با این حال با افزایش دوره بازگشت، تأثیر اقدامات آبخیزداری بر سیلاب کاهش می یابد. در این تحقیق به منظور ارزیابی نقش پروژه های آبخیزداری در کاهش دبی اوج سیلاب از مدل بارش – رواناب HEC-HMS استفاده شد و میزان دبی قبل از اجرای فعالیت های آبخیزداری و بعد از اجرایی فعالیت های آبخیزداری محاسبه شد و میزان اثرگذاری این پروژه ها بر روی دبی اوج سیلاب تعیین شد.
