برای ایجاد شرایط مطلوب منجر به برقراری مخلوط استوکیومتری، عوامل زمان بندی پاشش سوخت و شدت چرخش هوا در حالت ترکیبی در این پروژه آنالیز شده اند و جواب بهینه منجر به ایجاد حداکثر احتراق و حداقل آلایندگی معرفی می شوند. نتایج عددی به دست آمده برای حالت پایه با نتایج تجربی در توافق خوبی هستند و حاکی از قابلیت اطمینان به مدل ایجاد شده می باشد. برطبق نتایج برگرفته از این مطالعه، پاشش زودهنگام 712 CA باعث ایجاد شاخص همگنی بزرگتری می شود و اثر شدت چرخش بر شاخص همگنی ERUI در پاشش های زودهنگام محسوس تر و بارزتر از پاشش دیرهنگام و متأخر است. از نقطه نظر آلایندگی نیز پاشش دیرهنگام توصیه می شود چرا که قادر به کاستن تؤامان هر دو آلاینده دوده و NOx می باشد. در حالت کلی می توان بیان کرد که حالت ترکیبی 712 CA- 1200 1/min حالت بهینه برای احتراق و 723 CA- 1500 1/min ایده آل برای کاستن از آلایندگی است. با توجه به نتایج به دست آمده می توان اقدام به تنظیم ECU در موتور جهت تنظیم نحوه پاشش و شدت چرخش هوای دورانی داخل موتور نمود تا به نتایج دلخواه رسید.
