حدیث طوافی

مقدمه: کلس تریدیوم دیفیسیل، باسیلی گرم مثبت،اسپور دار و بی هوازی است. اولین ش رط الزم برای تکثیر و کلنیزاسیون این باکتری، به هم ریختگی فلورطبیعی روده می باشد. آنتی بیوتیک ها از جمله مهمترین فاکتور هایی هستند که باعث آشفتگی میکرو فلور روده می شوند. هدف ما از این مطالعه، بررسی تاثیر درمان آنتی بیوتیکی بر میزان شیوع کلستریدیوم دیفیسیل توکسین زا در کودکان سرطانی می باشد. مواد و روش کار: در این مطالعه، نمونه مدفوع 105 کودک سرطانی جمع آوری شد و به منظور تشخیص سویه های توکسین زا و غیر توکسین زای کلستریدیوم دیفیسیل، PCR Multiplexاز سه ژن tpi( تریوز فسفو ایزومراز(، tcdA وtcdB( توکسین های A و B )صورت گرفت. یافته ها: طبق نتایج بدست آمده،کلستریدیوم دیفیسیل در بیمارانی که چندین آنتی بیوتیک باهم استفاده می کردند 37/41 %29 /12% مورد: 8 مورد کلستریدیوم دیفیسیل توکسین زا و 4 مورد غیر توکسین زا(، آنهایی که تنها یک نوع آنتی بیوتیک دریافت می کردند 87/17 %28/5%مورد: 4 مورد کلستریدیوم دیفیسیل توکسین زا و 1 مورد غیر توکسین زا(و بیمارانی که آنتی بیوتیکی دریافت نمی کردند 08/2 %48/1 %مورد: 1 مورد توکسین زا( تش خیص داده شد. شیوع این باکتری در بیمارانی که از سفالوسپورین های نسل سوم اس تفاده می کردند نسبت به بیمارانی که از سایر آنتی بیوتیک ها مصرف می کردند، بیشتر بود، همچنین بیمارانی که تحت درمان با ونکومایسین ومترونیدازول بودند، این باکتری یافت نشد. بحث و نتیجه گیری: در این مطالعه، شیوع کلس تریدیومدیفیسیل در بیمارانی که چندین آنتی بیوتیک دریافت می کردند، نسبت به بیمارانی که تنها یک نوع آنتی بیوتیک دریافت کرده بودند، بیش تر بود. به نظر می رس د که درمان با آنتی بیوتیک ها به خصوص آنتی بیوتیک های وسیع الطیف، همراه با برنامه ی شیمی درمانی در بیماران سرطانی، آنها را بیشتر مستعد عفونت های کلستریدیوم دیفیسیلی می سازد.