در این مقاله، با استفاده از یک روش احتمالاتی به انتخاب و مقیاس سازی بهینه ی شتاب نگاشت های موردنیاز در تحلیل دینامیکی تاریخچه ی زمانی پرداخته شده است. هدف اصلی این تحقیق، بررسی کارایی این روش در حداقل نمودن خطا و پراکندگی پاسخ های غیرخطی سازه ای و همچنین مقایسه ی این روش با روش آئین نامه ی لرزه ای ایران است. روش استفاده شده در این مقاله استفاده از ترکیب عددی و لحاظ نمودن زمان تناوب و ضریب رفتار سازه می باشد. در این روش بهینه ترین شتاب نگاشت ها انتخاب و مقیاس سازی آن ها به گونه ای انجام می گیرد که ضمن حداقل شدن پراکندگی پاسخ های غیرخطی، میانگین پاسخ های خطی نیز بر طیف زلزله طرح منطبق شده و ماهیت لرزه ای شتاب نگاشت ها حفظ شود. بررسی نتایج تحلیل تاریخچه ی زمانی قاب های فولادی چند درجه آزادی و مقدار عددی پراکندگی پاسخ های سازه ای نسبت به پاسخ متوسط، نشان دهنده ی کارایی این روش در کاهش پراکندگی پاسخ های سازه ای در هر دو ناحیه ی خطی و غیرخطی در مقایسه با روش آئین نامه ی لرزه ای ایران (استاندارد 2800 ) است
