سازههای بتن مسلح با شکلپذیری متوسط و ویژه در نواحی لرزهخیز غالباً با دیوارهای برشی به صورت سازهی دوگانه اجرا میشوند. اینگونه دیوارهای برشی به عنوان سیستمهای سازهای مقاوم در برابر نیروی جانبی، شکل- پذیری و قابلیت استهلاک انرژی بالایی دارند که در سالهای اخیر طراحی انواع مختلف آنها توسط مهندسین مورد استفاده قرار گرفته است. در این تحقیق، به بررسی توزیع برشپایه و سهم مشارکت قاب و دو دیوار برشی کوپل با عملکرد خمشی با طولهای نامساوی و با ارتفاع یکسان که به فاصله 5 متری از یکدیگر واقعاند، پرداخته شده است. برای این منظور، دیوارهای برشی بتنآرمه کوپل با نسبت طول دیوار بلند به کوتاه برابر با 1 ، 5 / 1 ، 2 و 3 در سازه 8 طبقه با توزیع آرماتور در المان مرزی هم به صورت مجزا و هم به صورت اتصال آنها با دیافراگم صلب و انعطافپذیر بررسی شده است. سپس بازتوزیع نیرو میان هریک از المانهای اصلی سازه دوگانه به صورت مدلسازی دو بعدی مورد بحث و ارزیابی قرار گرفته است. در طراحیها، معمولاً فرض میشود که بارهای جانبی متناسب با سختی الاستیک دیوار توزیع میشود. در حالیکه تحلیلهای بارافزون اینگونه سازهها نشان داده است که بارهای جانبی به فرضیات مدلسازی دو دیوار بستگی دارد. برای این منظور، رفتار لرزهای سیستمهای ساختمانی مذکور در نرمافزار المان محدود سایزمواستراکچر به صورت مدلسازی ماکرو و نرمافزار وکتور به صورت میکرو برای تحلیلهای استاتیکی غیرخطی و تاریخچه زمانی با شتابنگاشتهای منجیل، طبس و دوزسه ارزیابی شدهاند. برای توصیف رفتار غیرخطی مدلسازی ماکرو اجزای قاب از مدل پلاستیسیته گسترده با المانهای رشتهای و مدلسازی میکرو از مدل المان پوستهای استفاده شده است. سپس نتایج مربوط به مدلسازیهای مختلف در برآورد پارامترهای لرزهای نظیر تغییرمکانهای جانبی، تغییر مکانهای نسبی طبقات، توزیع برشپایه با هم مقایسه شدهاند. نتایج نشان میدهدکه دیوار کوتاهتر در بازتوزیع نیرو در منحنی ظرفیت نقش بهسزایی دارد و نتایج تقربیاً مشابهای از رفتار ماکرو و میکرو دیوارها حاصل میشود. همچنین نشان داده میشود که فرضیات مدلسازی در برآورد برشپایه بسیار مهمتر از برآورد تغییرمکانها می باشد.
