پژوهش حاضر با هدف مقایسه ذهن آگاهی، معنا در زندگی و حمایت اجتماعی در بیماران مبتلا به ایدز پایبند و ناپایبند به مراقبت و درمان انجام شده است. این پژوهش یک مطالعه علی-مقایسهای است. جامعه مورد مطالعه شامل بیماران ایدز تحت مراقبت و درمان درمرکز مشاوره بیماریهای رفتاری در شهر بروجرد است. 30 نفر افراد پایبند به درمان و مبتلا به ایدز با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با 30 نفر از بیماران ناپایبند به درمان مقایسه شدند. برای اندازه گیری متغیرهای پژوهش از مقیاس ذهن آگاهی، توجه و هشیاری (MAAS)، مقیاس معنا در زندگی (MLQ) و پرسشنامه حمایت اجتماعی استفاده شده است. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافتهها نشان داد بیماران مبتلا به ایدز پایبند به مراقبت و درمان نسبت به بیماران ناپایبند به مراقبت و درمان از میزان بالاتر ذهنآگاهی، معنا در زندگی، و حمایت اجتماعی برخوردار بودند. بر اساس نتایج پژوهش حاضر، می توان با فراهم ساختن حمایت اجتماعی، آموزش ذهن آگاهی و معنادرمانی، پایبندی بیماران مبتلا به ایدز به درمان را افزایش داد.
