سرعت تغییر و تحولات عصر حاضر و حضور پررنگ فناوریهای ارتباطی و اطلاعاتی ، ساختار تعلیم و تربیت سنتی را با چالشی جدی مواجه ساخته و لازم است نظام تربیتی جدید در تجدید ساختار خویش بر بنیانهایی معطوف به آینده پایه گذاری گردد. دانش آینده نگاری که از حوزه های نسبتا جدید علمی قلمداد می گردد توانسته است در مدت کوتاه پیدایش خویش به جایگاه قابل ملاحظه ای در حوزه های مختلف علمی و پژوهشی نائل گردد. در این مقاله تلاش بر آن است تا ضرورت کاربرد رویکرد آینده نگاری و آینده پژوهی را در تعلیم و تربیت نوین تبیین نماییم . در بخش اول مقاله به مفهوم آینده نگاری، ضرورت، مزایا ، مراحل و شیوه های آن اشاره می شود و در بخش دوم نیز به مباحثی مانند آینده نگاری تربیتی، رابطه فناوری و تربیت، آینده نگاری بومی و... پرداخته شده است.
