از جمله مباحثی که امروزه در حوزه های متفاوت هستی شناسی ، انسان شناسی و روشهای تربیتی پیوسته مطرح می گردد مقوله زیبایی شناسی است که در سالهای اخیر محور بسیاری از پژوهشهای فلسفی - تربیتی را تشکیل داده است .از آنجا که این میل اصیل از اساسی ترین نیازها و دغدغه های انسان بوده است به نظر می رسد که پرداختن و کنکاش در باره آن می تواند راه گشای بسیاری از مقوله های مهم فکری بشر باشد. با توجه به اهمیت وافر این مساله در تربیت انسان متعادل در این مقاله می خواهیم نگرش زیبایی شناسی را در آموزش مورد بررسی قرار دهیم چرا که متاسفانه این اصل اصیل مورد غفلت و کم توجهی قرار گرفته است و از آنجا که تکیه صرف به تربیت علمی خالص با رویکرد عقل در فرایند آموزش منجر به ایجاد انسان تک بعدی می گردد ضرورت توجه به رویکرد زیبایی شناسی در فرایند آموزش جهت نیل به تربیت انسان متعادل ، متوازن ، هماهنگ وچند بعدی دو چندان می گردد . در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی ، جایگاه رویکرد زیبایی شناسی در آموزش مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شدتوجه به نگرش زیبایی شناسانه برای رسیدن به اهداف نهایی آموزش امری لازم و ضروری می باشد.