رشد سریع جمعیت و افزایش فعالیت های بشر منجر به بهره برداری ناپایدار منابع و کاهش سریع در ذخایر طبیعی زمین می شود. در این مطالعه از تصاویر ماهواره ای لندست سنجنده ETM+ و OLI (سال های 2001 و 2008 و 2015 ) جهت تهیه ی نقشه کاربری اراضی استفاده شد. با توجه به هدف مطالعه 3 کاربری مناطق مسکونی، پوشش گیاهی و زمین های بایر تعریف شد. افزایش و کاهش ،تغییر خالص ، مناطق بدون تغییر و انتقال ین دو نقشه کاربری ارزیابی شدند. بر این اساس آن با استفاده از نقشه های سال های 2001 و 2008 نقشه کاربری اراضی در سال 2015 با روش زنجیره مارکف پیش بینی شد و نقشه پیش بینی شده با نقشه واقعی این سال مقایسه گردید. ازکاپای استاندارد برای بررسی صحت مدل سازی استفاده شد و با مقداری بالای 80 درستی آن تایید شد. در مطالعه حاضر، بررسی روند کلی تغییرات در بازه زمانی 14 ساله یعنی سال های 2001 تا 2015 نشان می دهد در تحلیل در این دوره، تبدیل سایر کاربری ها به طبقه مسکونی 8 درصد (1203 هکتار)، پوشش گیاهی به بایر 737 هکتار و بایر به پوشش گیاهی 554 هکتار بوده است. در فاصله 2008 تا 2015، گسترش و توسعه مناطق مسکونی این روند با سرعت بیشتری ادامه داشت.
