شهر همدان از جمله شهرهای درحال توسعه از لحاظ صنعتی و گردشگری است. بنابراین، برای مدیریت بهتر و برآورد هزینه ها و امکانات، مدیران باید در این رابطه، براساس ظرفیت برد تصمیم گیری کنند تا در نهایت، مبنای علمی و واقعی برای تصمیم گیری درمورد زیر ساختهای شهری به دست آید. در این پژوهش، از مدل عدد فشار ظرفیت برد شهری با استفاده از چهار نماگر، شامل تراکم ناخالص جمعیت، مصرف آب، تولید زباله و میانگین انتشار منواکسیدکربن، برای بررسی ظرفیت برد و میزان فشار واردشده بر محیط زیست شهری همدان استفاده شده است. با توجه به نقشه ی همپوشانی نماگرها، نتیجه میگیریم که درمجموع، حدود 23/3 درصد از نواحی ظرفیت برد درجه ی 1 دارند که اغلب در حاشیه ی جنوب غربی شهر قرار گرفته اند و حدود 29 درصد ظرفیت برد درجه ی 2 دارند که عمدتاً در مناطق 3 و 4 قرار گرفته اند. 14/5درصد از نواحی در درجه ی 3 ظرفیت برد قرار گرفته اند و حدود 17/2 درصد در ظرفیت بردآستانه هستند. همچنین، حدود 15/7 درصد ظرفیت برد بحرانی دارند.