خرس قهوه ای بزرگ ترین گونه از راسته گوشت خواران کشور است که در محدوده وسیعی از رشته کوه البرز و زاگرس پراکنش دارد. دامنه پراکنش آن در نیمه غربی کشور به استان لرستان نیز می رسد. منطقه حفاظت شده سفیدکوه با پوشش گیاهی، وسعتو شرایط اکولوژیکی مناسب خود زیستگاه مطلوبی را برای این گونه ایجاد کرده است. در راستای شناسایی محدوده پراکنش و زیستگاه مطلوب این گونه در منطقه مذکور نقاط حضور در فصول بهار و تابستان سال 1396 جمع آوری شدند. 14 متغیر زیستگاهی مؤثر در پراکنش گونه شناسایی شد. پس از اجرای تحلیل هم خطی 4 متغیر به دلیل شاخص تورم واریانس (VIF) بیش از 10 از مدل حذف و مدل سازی با استفاده از 10 متغیر زیستگاهی، 10000 نقطه تصادفی پس زمینه و 500 تکرار در نرم افزار مکسنت اجرا شد. اهمیت متغیرها در مدل سازی با استفاده از تحلیل جک نایف انجام گرفت. به منظور دستیابی به نقشه دودویی زیستگاه از حد آستانه (LPT=Lowest Presence Threshold) استفاده شد. نتایج حاصل از اعتبارسنجی مدل نشان داد که مدل در میانگین اجرا موفق بوده است (0/85= AUC) و متغیرهای زیستگاهی فاصله از سکونت گاه های انسانی، جاده های فرعی و ارتفاع بیش ترین تأثیر را بر روی پراکنش گونه داشته اند. براساس یافته ها 65 درصد از منطقه سفیدکوه برای خرس قهوه ای زیستگاه مطلوب است. با توجه به توزیع گونه در منطقه می توان این گونه را به عنوان شاخص سلامت و یک گونه کلیدی منطقه سفیدکوه تلقی کرد که در راستای حفاظت ازاین گونه ارزشمند سایر گونه ها نیز حفاظت شوند.
