شناسایی گونه های حمایت شده، پراکنش و مناطق تمرکز آنها به منظور حفاظت در قالب مناطق تحت مدیریت در هر سرزمین امری ضروری است. کاهش گونه های جانوری به دلایل مختلف آنها را مورد توجه برنامه ریزان حفاظتی قرار داده است. در مطالعه حاضر با شناسایی مهره داران در معرض تهدید و حمایت شده، محدوده پراکنش و اولویت بندی حساسیت آنها، ابتدا نقشه طبقه بندی ارزش حساسیت و غنای گونه ای تهیه و محدوده های داغ جانوری شناسایی، سپس الگوی پراکنش پناهگاه های حیات وحش کشور در ارتباط با محدوده های یاد شده تحلیل شد. مطابق با نتایج مطالعه، محدوده پراکنش گونه ها، محدوده هایی با حساسیت بالا، با تعداد گونه بالا و محدودههای داغ جانوری به ترتیب 61 ، 7 / 1 ، 3 / 3 و 84 / 0 درصد از سطح کشور را در بر میگیرند. میزان پوشش دهی محدوده پراکنش گونه ها توسط پناهگاه های حیات وحش، 4 درصد و این میزان برای محدوده های داغ، 5 درصد است. همچنین نتایج نشان داد که مناطق یخاب و دربند راور معرفهای ضعیف و دشت ناز، سمسکنده، فریدونکنار و میانکاله معرفهای خوبی از محدوده های یاد شده هستند. یافتههای مطالعه حاضر به برنامهریزان حفاظتی کشور کمک مینماید تا بر اساس آن در آینده به اصلاح مناطق فعلی، انتخاب منطقی و کارآمد مناطق جدید و برنامه ریزی مؤثر جهت حمایت بیشتر گونه ها و در نهایت تنوع زیستی کشور بپردازند.
