محمد عبدلی

سالهاست که در طب سـنتی از گیـاه سـرخارگل (.Echinacea purpurea L) بـه منظـور پیشـگیری و درمـان طیـف گسـترده ای از بیمـاری هـا از قبیـل سرماخوردگی معمولی، درمان سرفه، عفونت های ریوی، اختلالات جلدی و حتی بیماری های مزمن ناشی از نقص ایمنی استفاده می شود. دوره رشد طولانی مدت و محدودیت های محیطی، تولید دارو از گیاه سرخارگل را مشکل ساخته است. کشت ریشه های نابجا می تواند به عنوان جایگزینی مناسب برای تولید متابولیت های ارزشمند ثانویه باشد. در این پژوهش، در راستای بهینه کردن شرایط القای ریشه نابجا در سرخارگل، اثر کاهش میزان نیترات آمونیم محیط کشت پایه (MS (1، 3/4، 2/4، 1/4،0 بر روی ریزنمونه های برگ با طرح پایه کاملاً تصادفی در چهار تکرار بررسی شد. بعد از چهار هفته، صفات درصد القای ریشه نابجا و متوسط تعداد ریشه های نابجا یادداشت شدند. نتایج جدول تجزیه واریانس نشان داد القای ریشه نابجا به طور بسیار معنی داری تحت تاثیر میزان نیترات آمونیم محیط کشت MS می باشد. بیشترین درصد القای ریشه نابجا (82%) مربوط به تیمار با میزان NH4NO3 3/4 در محیط کشت MS بود. همچنین بیشترین متوسط تعداد ریشه نابجا در ریزنمونه های کشت شده (4/35) در تیمار حاوی میزان NH4NO3 1/4 در محیط کشت MS بدست آمد.