محمد عبدلی

سرخارگل (.Echinacea purpurea L)، یکی از پرفروش ترین گیاهان دارویی در بیشتر کشورهای توسعه یافته است. سالهاست که در طب سـنتی از گیـاه سـرخارگل به منظـور پیشگیری و درمان بسیاری از امراض همچون سرماخوردگی، آنفولانزا، عفونت ها و التهابات پوستی استفاده می شود. دوره رشد طولانی مدت و محدودیت های محیطی، تولید دارو از گیاه سرخارگل را مشکل ساخته است. کشت ریشه های نابجا می تواند به عنوان جایگزینی مناسب برای تولید متابولیت های ارزشمند ثانویه باشد. در این پژوهش، در راستای بهینه کردن شرایط القای ریشه نابجا از ریزنمونه ی برگ سرخارگل، اثر هفت تیمار شامل تنظیم کننده های رشد NAA و IAA در محیط کشت MS با طرح پایه کاملاً تصادفی در سه تکرار بررسی شد. بعد از چهار هفته، صفات درصد القای ریشه نابجا و متوسط تعداد ریشه های نابجا یادداشت شدند. نتایج جدول تجزیه واریانس نشان داد القای ریشه نابجا به طور بسیار معنی داری تحت تاثیر نوع و مقدار تنظیم کننده های رشد می باشد. بیشترین درصد القای ریشه نابجا (80%) مربوط به دو تیمار هورمونی IAA 3 mg l-1 و IAA 1/5 mg l-1+NAA 2/5 mg l-1 بود. همچنین بیشترین متوسط تعداد ریشه های نابجا در ریزنمونه هایی که ریشه نابجا تولید نمودند (12/67 ریشه) مربوط به تیمارNAA 3 mg l-1 بود.