مقدمه: با توجه به پیامدهای منفی زیادی که با افسردگی نوجوانان همراه است، پژوهشگران تلاش می کنند درک بهتری از عوامل دخیل در ایجاد و تشدید نشانه های این اختلال، حاصل کنند. هدف پژوهش تعیین ارتباط «انعطاف پذیری روان شناختی مادر در فرزندپروری» با افسردگی نوجوان پس از کنترل آماری اثر افسردگی مادر بود. روش : برای بررسی این هدف، از روش توصیفی-همبستگی استفاده شد. جامعه پژوهش را دانش آموزان متوسطه اول شهرهای تهران، بولداجی و همدان و مادر آن ها در سال تحصیلی 99-1398 تشکیل داده بود. به صورت تصادفی خوشه ای چندمرحله ای، 432 نوجوان-مادر انتخاب شدند. شروط ورود به مطالعه عبارت بودند از زندگی با هردو والد و باسواد بودن مادر (حداقل پنجم ابتدایی). نوجوان مقیم مراکز تحت نظارت بهزیستی (بی سرپرست با بدسرپرست) از مطالعه کنار گذاشته شدند. با استفاده از پرسشنامه های انعطاف پذیری روان شناختی در فرزندپروری، پرسشنامۀ افسردگی، اضطراب و استرس و پرسشنامه خودگزارش دهی نوجوان داده ها گردآوری شدند. نتایج : رابطه آماری مثبت معناداری بین افسردگی نوجوان و افسردگی مادر وجود دارد (0/001 p=). همچنین، «انعطاف پذیری روان شناختی مادر در فرزندپروری» رابطه آماری منفی معناداری با افسردگی نوجوان داشت (0/001 p=). همچنین، پس از کنترل آماری اثر افسردگی مادر، «انعطاف پذیری روان شناختی مادر در فرزندپروری» قادر است به طور معناداری افسردگی نوجوانان را پیش بینی کند (0/001 p=). نتیجه گیری: انعطاف پذیری روان شناختی بیشتر در فرزندپروری باعث می شود مادر بیشتر درگیر شیوه های فرزندپروری مثبت شود و شیوه های فرزندپروری مثبت با افسردگی کمتر فرزندان همراه است.
