مهدی عبداله زاده رافی

هدف. هدف پژوهش حاضر بررسی شیوع اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی مبتنی بر خودگزارشی در زنان شهرستان ملایر بود. روش. روش این پژوهش توصیفی بود. جامعه پژوهش حاضر را تمامی زنان شهرستان ملایر تشکیل داده بود که از این جامعه به‌صورت در دسترس، ۲۶۳۳ فرد انتخاب شدند. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از مقیاس خودگزارشی اختلال نقص توجه/بیش فعالی بزرگسالان کانرز (1999) انجام شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده‌ها از آزمون آماری خی‌دو استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل با نرم‌افزار آماری SPSS-22 انجام شد. یافته‌ها. یافته‌ها نشان داد که شیوع اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی در زنان 19 تا 40 سال 2/8 درصد بود و اختلال نقص توجه با 6/9 درصد شایع‌تر از اختلال بیش‌فعالی (4/7%) بود. همچنین، با افزایش سن از شیوع اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی در زنان کاسته می‌شود. نتیجه‌گیری. اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی در زنان جوان از شیوع بالایی برخوردار است به همین خاطر، توجه به این اختلال و برنامه‌ریزی برای درمان آن ضروری است.