از دیرباز فرآیند عملیات حرارتی فولادها مورد اهمیت بشر بوده است. از جمله فرآیندهای عملیات سطحی که در حال حاضر مورد توجه صنعتگران و پژوهشگران قرار گرفته است، استفاده از فرآوری لیزری است. در این پژوهش فرآیند عملیات سطحی لیزری بر روی فولاد L316 با استفاده از لیزر حالت جامد فیبر مورد آزمایش قرار گرفته شد و سرعت های مختلف روبش لیزر و همچنین تاثیر موقعیت کانونی لیزر بر فولاد مورد نظر، مورد بررسی قرار گرفت. در این تحقیق سرعت روبش از 1 تا 5 میلیمتر بر ثانیه و موقعیت نقطه کانونی 80 ،90 و 100 میلیمتر از سطح متغیر بوده اند. میکروسختی از سطح نمونه تا عمق اثر لیزر به فاصله ی1000 میکرومتر، سختی سنجی گردید. تاثیر سرعت روبش لیزر و موقعیت نقطه کانونی بر سختی حاصل شده از حرکت پرتو لیزر بر قطعه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که با کاهش سرعت روبش، مقدار عمق نفوذ لیزر در قطعه افزایش یافته است، همچنین کمتر شدن فاصله کانونی لیزر منجر به افزایش انرژی لیزر شده و میزان اثر لیزر را افزایش می دهد. نتایج گویای آن است که لیزر حالت جامد گزینه ی مناسبی برای افزایش سختی سطح فولاد آستنیتی L316 نمی باشد.
