در بررسی امکان استفاده از لوله های کامپوزیتی (GRE) در صنایع مختلف شیمیایی، نفت، گاز و صنایع دریایی تصمیمات مختلفی بایستی در رابطه با طراحی خط لوله گرفته شود. این طراحی ها شامل تکنیک های ساخت لوله (رشته پیچی و یا لایه گذاری دستی)، روش نصب و سیستم های اتصال لوله (اتصال مکانیکی، اتصال لب ـ لب و غیره) می باشد. در این میان نوع سیستم اتصال لوله ها نقش مهمی در موفقیت و یا عدم موفقیت خط لوله در طول سال های بهره برداری بازی می کند و از اینرو یکی از فاکتورهای مهم در سیستم های طراحی مهندسی می باشد. اصلی ترین عامل در طراحی اتصالات کامپوزیتی درک صحیحی از نقش لایه های کامپوزیتی و خواص مکانیکی آنها است که تأمین کننده اصلی خواص نهایی اتصال و حتی لوله می باشند. از اینرو در این مقاله اصول مربوط به طراحی لایه ها با توجه به شرایط عملیاتی و خواص فیزیکی و مکانیکی اجزاء آن مورد بررسی قرار می گیرد.
