مریم بیات ورکشی

امروزه افزایش فاصله بین عرضه و تقاضا، توجه جدی به مبانی تخصیص بهینه آب را اجتناب ناپذیر نموده است. با توجه به لزوم استفاده از منابع آب به خصوص مخازن سطحی و وجود روش های بهینه سازی مختلف، در این تحقیق تخصیص های تعیین شده از سوی وزارت نیرو برای تقاضاهای مختلف از منابع سدکلان ملایر در سال آبی 96-1395 مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور نیازهای زیست محیطی و پایداری جریان، آب شرب شهرستان ملایر، کشاورزی روستاهای پایین دست سد جهت آبیاری مزارع و شهرک صنعتی سهند ملایر، با استفاده از مدل شبیه ساز- بهینه ساز MODSIM، در مقیاس ماهانه مدل سازی گردید. برای صحت سنجی مدل، نتایج تراز واقعی مخزن سد با نتایج تراز خروجی از مدل MODSIM در بازه ی زمانی مورد مطالعه، مورد مقایسه قرار گرفت. مقدار ضریب همبستگی حاصل از این مقایسه 82/0 بود که نشان دهنده دقت مدل در شبیه سازی می باشد. نتایج حاصل از اجرای مدل نشان داد حجم ذخیره ی هدف مورد نظر این پژوهش، محقق گردیده است. به طوری که براساس مدل شبیه سازی شده، رهاسازی از سد براساس میزان حجم تخصیص های هر ماه بود. در گام بعدی، حجم ماهانه ی رهاسازی از سد توسط الگوریتم PSO بهینه سازی گردید. نتایج حاصل از اجرای الگوریتم PSO با 500 تکرار و 400 ذره نشان داد که حجم سالانه ی رهاسازی بهینه شده از سد برابر با 05/18 میلیون مترمکعب است. این بدین مفهوم است که با استفاده از الگوریتم PSO می توان تخصیص های سالانه ی سد را به میزان 95/3 میلیون مترمکعب بدون ایجاد کمبود در گره ها، کاهش داد. براساس نتایج حاصل از اجرای مدل MODSIM و الگوریتم PSO ، حجم رهاسازی واقعی از سد مناسب نبوده و مطابق تخصیص های آن، صورت نپذیرفته است. به منظور بهینه سازی تخصیص های سد، نتایج خروجی از الگوریتم PSO به عنوان ورودی به مدل MODSIM، اعمال و مدل مجدد اجرا گردید. مقایسه نتایج بیان گر آن بود که استفاده تلفیقی از الگوریتم PSO با مدل MODSIM می تواند بسیار کارآمدتر و مؤثرتر از حالتی باشد که به تنهایی از مدل MODSIM یا الگوریتم PSO استفاده می گردد.