خشکسالی بدون شک یکی از مهم ترین فشارهای محیطی است که باعث کاهش بهره وری گیاهان زراعی در سراسر جهان می شود که تأثیر قابل توجهی بر شرایط رشد، ساختار مورفولوژیکی، فیزیولوژی و بیوشیمی گیاهان دارد. سیلیکون دومین عنصر موجود در خاک است که دارای اثرات مفیدی در افزایش تحمل گیاهان به تنش های زنده و غیر زنده می باشد. به منظور بررسی اثر نانو ذرات دی اکسید سیلیکون در افزایش تحمل به شرایط کم آبیاری در گوجه فرنگی آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار در سیستم هواکشت انجام شد. تیمارهای این آزمایش شامل تنش خشکی (شاهد و خشکی) و محلول پاشی دی اکسید سیلیکون (0، 50 و 100 میلی مولار) بودند. در این آزمایش تنش کم-آبی موجب کاهش صفات مورفولوژیک شد. همچنین محلول پاشی دی اکسید سیلیکون موجب افزایش اکثر صفات مورفولوژیک شد. در مجموع سیلیکون در هر دو شرایط خشکی و نرمال توانست باعث بهبود صفات مورفولوژیکی در گیاه گوجه فرنگی در شرایط هواکشت شود. همچنین به منظور بررسی تأثیر همزیستی قارچ Piriformospora indica و تنش خشکی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. قارچ به عنوان عامل اول (شاهد، میسیلیوم و اسپور) و تنش خشکی (شاهد، خشکی) به عنوان عامل دوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان دادند که در شرایط تنش خشکی خصوصیات رشدی، نظیر ارتفاع گیاه، تعداد و سطح برگ، وزن تر و خشک ریشه و ساقه و میزان کلروفیل هایb و a در گیاهان تلقیح شده و تلقیح نشده به طورمعنی داری کاهش یافتند. اما کاربرد قارچ P.indica سبب افزایش پارامترهای رشدی و رنگیزه های فتوسنتزی در گیاهان تلقیح شده با قارچ P.indica نسبت به گیاهان تلقیح نشده گردید. نتایج نشان داد که تلقیح با قارچ P.indica میکوریزایی از طریق کمک به جذب آب و یون های معدنی سبب افزایش تحمل به خشکی می شود.
