از جمله روش های افزایش رشد و عملکرد گیاهان، تغذیه مناسب و استفاده از میکروارگانیسم های مفید است. پژوهش حاضر، با هدف بررسی تأثیر قارچ اندوفیت Serendipita indica و محلول دهی روی و فسفر بر رشد و عملکرد توت فرنگی در سیستم هواکشت انجام شد. این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل تلقیح با قارچ اندوفیت S. indica (تلقیح نشده و تلقیح با میسیلیوم قارچ) به عنوان فاکتور اول و تیمار با کود روی و فسفر (8/0 گرم سولفات روی، 2/1 گرم مونوپتاسیم فسفات، ترکیب روی- فسفات، بدون کود) به عنوان فاکتور دوم است. نتایج نشان داد تأثیرات اصلی تیمار کودی و قارچ و اثر متقابل آن ها در کلیه صفات مورد بررسی به استثناء میزان پروتئین کل و وزن خشک معنی دار بود. نتایج بدست آمده همچنین، نشان داد که تلقیح با قارچ و محلول دهی روی و فسفر باعث افزایش صفاتی مانند تعداد گل، تعداد میوه، زیست توده اندام هوایی و ریشه، کلروفیل، قند محلول کل، پروتئین کل و آنزیم های آنتی اکسیدان می شود. در مجموع، می توان نتیجه گرفت تأثیر تیمارهای کودی فسفر و روی به همراه قارچ اندوفیت S. indica باعث بهبود صفات فیزیولوژیک و عملکرد توت فرنگی شده است. از طرف دیگر، تأثیرات مثبت کاربرد همزمان محلول دهی کودی و تلقیح با قارچ بیشتر از کاربرد منفرد کود و قارچ است. بنابراین، به نظر می رسد استفاده بهینه از عناصر مهمی نظیر فسفر و روی در کنار کاربرد قارچ های همزیست اندوفیت می تواند به عنوان یک راهکار مناسب برای افزایش رشد و عملکرد توت فرنگی در نظر گرفته شود.