اهداف: تغذیه مناسب و همزیستی با میکروارگانیسم های مفید از جمله روش های بهبود رشد و افزایش مقاومت گیاهان در برابر تنش های غیرزیستی محسوب می شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر قارچ Serendipita indica و محلول پاشی برگی پتاسیم بر رشد و ویژگی های مورفوفیزیولوژیک زرین گیاه در شرایط تنش خشکی انجام شد. مواد و روش ها: این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف تلقیح با قارچ S. indica (تلقیح نشده و تلقیح شده با قارچ)، پتاسیم (0، 1 و 3 درصد) و تنش خشکی (ظرفیت زراعی و 50 درصد ظرفیت زراعی) می باشد. یافته ها: نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش زیست توده، محتوای نسبی آب، کلروفیل و پتاسیم می گردد. درحالیکه تلقیح با قارچ و تیمار با پتاسیم باعث افزایش صفاتی مانند زیست توده اندام هوایی و ریشه، محتوای نسبی آب، کلروفیل، پتاسیم و آنزیم های آنتی اکسیدان گردید و سبب کاهش آثار مضر تنش خشکی شد. تنش خشکی با افزایش نشت الکترولیت و مالون دی آلدئید باعث ناپایداری غشاء گردید در حالیکه تلقیح با قارچ و محلول پاشی پتاسیم میزان پراکسیداسیون لیپید و نشت الکترولیت را کاهش داد. نتیجه گیری: با توجه به اهمیت زرین گیاه و تاثیر افزایش زیست توده بر میزان ماده دارویی آن، تلقیح با قارچ S. indica و استفاده از محلول پاشی پتاسیم می تواند روش مناسبی جهت بهبود رشد این گیاه دارویی و افزایش مقاومت آن به تنش خشکی باشد.
