در دهه های اخیر پیشرفت های زیادی درعرصه علم بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک ایجاد شده که منجر به افزایش چشمگیری درمیزان حجم دانش ژنتیک مولکولی موجودات زنده شده و افق های جدید و نوید بخشی را به روی بشر گشوده است. ازبین گروه های مختلف میکروبی خاک ، باکتری های تثبیت کننده نیتروژنی(دی آزوتروف ها)، میکروارگانیسم های حل کننده فسفات های نامحلول، باکتریهای ریزوسفری محرک رشد گیاه وقارچ های میکوریزی از اجزای اصلی ومهم اکوسیستم پایدار خاک-میکروب-گیاه به شمار می آیند.قارچ های میکوریزی به عنوان اندوفیت با استفاده از مکانیسم های مختلف از جمله افزایش سطح جذب و همچنین تسهیل انتقال عناصر غذایی سبب بهبود رشد و نمو گیاه می گردند. قارچ اندوفیت Piriformosporaindica (Basidiomycota) باعث تحریک رشد بسیاری از گونه های گیاهی گردیده و همچنین مقاومت به تنش های زیستی و غیر زیستی را افزایش می دهد.این پژوهش به بررسی امکان کلنیزاسیون ریشه گیاه گشنیز به عنوان یک گیاه دارویی مهم توسط تلقیح با قارچ اندوفیت P. indica و مطالعه تاثیر احتمالی آن در افزایش زیست توده(بیوماس)قسمت های هوایی وریشه گیاه مذکور می پردازد.گشنیز یک گیاه سنتی ودارویی است که طی هزاران سال گذشته مصارف دارویی وخوراکی داشته است ویکی از گیاهان مهمی بوده که پزشکان برای اهداف دارویی از آن استفاده می کردند. بدین منظور طی آزمایشی که در گلخانه دانشگاه ملایرانجام گرفت نتایج حاصل نشان داد که قارچ P. indica قادر به کلینیزه شدن در ریشه گیاه گشنیز می باشد و تلقیح با قارچ سبب افزایش زیست توده قسمت های هوایی و ریشه گیاهان تلقیح شده نسبت به گیاهان شاهد گردید. با توجه به این نتایج گشنیز نیز یکی از میزبان های این قارچ محسوب می شود و تاثیر احتمالی قارچ در افزایش رشد گشنیز، امکان بررسی بیشتر آن و همچنین بررسی تاثیر قارچ بر میزان مواد موثر وخصوصا مواد دارویی آن را فراهم می آورد.
