مهدی قبولی

اهداف: همزیستی با میکروارگانیسم‌های مفید از جمله روش‌های بهبود رشد و افزایش مقاومت گیاهان در برابر تنش‌های غیرزیستی محسوب می‌شوند. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر قارچ Serendipita indica و قند ترهالوز بر جوانه‌زنی، رشد و ویژگی‌های مورفوفیزیولوژیک گیاه گوجه‌فرنگی در شرایط تنش شوری انجام شد. مواد و روش‌ها: در این پژوهش، اثر تلفیقی قارچ S. indica ، کلرید سدیم (شاهد، 50 و 100 میلی‌مولار) و ترهالوز (شاهد، 25 و 50 میلی‌مولار) بر جوانه‌زنی گیاه گوجه‌فرنگی و و نیز اثر تلفیقی قارچ اندوفیت S. indica ، کلرید سدیم (شاهد، 50 و 100 میلی‌مولار) و ترهالوز (شاهد، 25 و 50 میلی‌مولار) بر صفات مورفوفیزیولوژیک گیاه گوجه‌فرنگی در گلدان به صورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار و در دو آزمایش جداگانه بررسی شده است. یافته‌ها: نتایج نشان داد تنش شوری باعث کاهش پارامترهای جوانه‌زنی گردید. همچنین نتایج نشان داد که کاربرد ترهالوز و تلقیح با S. indica اثرات منفی تنش شوری را کاهش داده است. در آزمایش گلدانی، نتایج نشان داد که تنش شوری با افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز، نشت الکترولیت، پراکسید هیدروژن، غلظت سدیم و پرولین به طور قابل‌توجهی باعث کاهش زیست توده، محتوای نسبی آب، رنگدانه‌های فتوسنتزی و غلظت پتاسیم گردیده است. همچنین، تیمارهای S. indica و ترهالوز باعث افزایش زیست توده و افزایش محتوای پرولین، غلظت پتاسیم، فعالیت آنزیم کاتالاز و رنگدانه‌های فتوسنتزی تحت تنش شوری شدند. نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد که می‌توان سازگاری گیاه گوجه‌فرنگی به تنش شوری را با استفاده از S. indica و کاربرد ترهالوز افزایش داد که می‌تواند یک راهکار امیدوارکننده برای بهبود تحمل به تنش شوری باشد.