گوگرد جزئی ضروری برای گیاهان و حیوانات به شمار می آید، در خاک به دو صورت آلی و غیرآلی وجود دارد، و شکل آلی آن به ویژه استرهای سولفات و گوگرد پیوند خورده با کربن تقریباً 90-75٪ کل گوگرد را تشکیل می دهند. کمبود گوگرد در گیاهان به متابولیسم ضعیف نیتروژن و در نتیجه به بیوسنتز ضعیف پروتئین، کلروز، درصد روغن کم و در نهایت عملکرد پایین منجر می گردد. تبدیل گوگرد آلی در مواد آلی به شکل غیر آلی و بالعکس، اغلب یک فرآیند میکروبیولوژیکی می باشد. چندین آنزیم در خاک مثل آریل سولفاتاز، نقشی مهم در فرآیند معدنی سازی گوگرد به عهده دارند، اگرچه اطلاعات تاکنون بسیار اندکی در مورد مسیر تجزیه در دسترس قرار گرفته است. به غیر از این فرآیند، گوگرد غیرآلی در خاک تحت فرآیند اکسیداسیون و احیا متنوعی قرار می گیرد که توسط میکروارگانیسم ها تعدیل می شود. ترکیبات مختلف گوگرد غیرآلیِ احیا شده، توسط گروهی از باکتری ها در شرایط مناسب اکسید گردیده و از این انرژی استفاده می شود. طیف گسترده ای از حالت-های اکسایش-کاهش پایدار و تبدیل متقابل آنها، بر چرخه گوگرد، سرنوشت کود مصرفی و در نهایت فراهمیِ آن برای گیاهان و میکروب ها تأثیر می گذارند. در این نوشتار، چرخه گوگرد توسط فرآیندهای میکروبی مختلف بررسی می شود.
