آب های زیرزمینی به عنوان بخش مهمی از آبهای تجدیدپذیر اکوسیستم به حساب میآیند. بنابراین، کاهش کیفیت آبهای زیرزمینی خطری بزرگ در راه توسعه کشاورزی به خصوص در نواحی خشک و نیمه خشک است. کاربرد صحیح آفتکش ها در کشاورزی به طوری که موجب آلودگی آب های زیرزمینی نشود، مستلزم شناخت چگونگی انتقال این آلاینده ها به آب زیرزمینی و ارزیابی میزان آسیب پذیری آب های زیرزمینی از آلودگی آفت کش هاست. در این راستا در مطالعه حا ضر آسیبپذیری آب های زیرزمینی از آفت کش ها در باغات انگور شهر ملایر،در سه سناریو آسیب پذیری در شرایط متعارف، نامتعارف و بهینه با استفاده از سه شاخص RF, GUS و AF ارزیابی شد. بدین منظور 9Diazinon, Malathion, Dursban Or Chlorpyrifos, Confidor Or Imidacloprid, Dimethoate, آفتکش Metsulfuron, Fenvalerate, Linuron و Propargite مورد مطالعه قرار گرفت. همچنین نقشه های پهنه بندی با استفاده از روش کریجینگ در نرم افزار GIS تهیه شد. در سناریوی اول، از مقادیر Koc و 2/t1 متعارف آفت کش ها استفاده شد. همچنین آسیب پذیری در دو سناریوی دیگر به صورت، آسیب پذیری در بدترین شرایط و آسیب پذیری در بهترین شرایط ارزیابی شد. سپس با توجه به مقدار منطقه ای شاخص های مختلف، رتبه بندی آفت کش ها با روش برنامه ریزی مرکب انجام شد. در نهایت با تلفیق نتایج، آفت کش ها به سه گروه مناسب،متوسط و نامناسب تقسیم شدند. نتایج نشان داد که احتمال آسیب پذیری در قسمت های شمالی منطقه مورد مطالعه کم و قسمت جنوبی منطقه دارای بیشترین احتمال آسیبپذیری است. با توجه به شاخص GUS بیشتر مساحت منطقه از نظر آبشویی در کالس بینابین قرار دارد. همچنین آفت کش های Linuron, Fenvalerate و Metsulfuron برای منطقه مطالعاتی مناسب ارزیابی شد.
