زمینه و هدف: تغییرات پوشش سرزمین در نتیجه فعل و انفعالات پیچیده ی فاکتورهای ساختاری و عملکردی آثار گسترده ای بر سیمای سرزمین دارد لذا مطالعه ساختار سیمای سرزمین بر اساس اصول اکولوژی و سنجه های سیمای سرزمین به عنوان اجزای تشکیل دهنده آن ابزاری مناسب برای نقشه سازی و کمی کردن خصوصیات مکانی هر کاربری محسوب می شوند. زمینه و هدف: تغییرات پوشش سرزمین در نتیجه فعل و انفعالات پیچیدهی فاکتورهای ساختاری و عملکردی آثار گستردهای بر سیمای سرزمین دارد لذا مطالعه ساختار سیمای سرزمین بر اساس اصول اکولوژی و سنجههای سیمای سرزمین به عنوان اجزای تشکیل دهنده آن ابزاری مناسب برای نقشهسازی و کمی کردن خصوصیات مکانی هر کاربری محسوب میشوند. روش بررسی: در مطالعه حاضر پس از تهیه نقشههای پوشش سرزمین و استخراج سنجهها در دو سطح کلاس و سیما، از تحلیل مولفههای اصلی (PCA) جهت انتخاب سنجههای مناسب در تحلیل تغییرات سیمای سرزمین شهرستان بهبهان در بین سالهای 1378 و 1392 استفاده شد. یافته ها: سنجنده های مساحت کلاس (CA)، تعداد لکه (Np)، شکل سیمای سرزمین (LSI)، تراکم حاشیه (ED)، درصد پوششی سیمای سرزمین (PLAND) و سنجه شاخص تنوع شانون (SHDI) به عنوان مناسبترین سنجهها انتخاب گردید. نتایج حاکی از افزایش مساحت در کاربریهای مسکونی (1551 هکتار)، اراضی کشاورزی (8036 هکتار) و مناطق آبی (287 هکتار) و افت شدید در مراتع (4560 هکتار) و جنگلهای شهرستان (2081 هکتار) است. بحث و نتیجه گیری: در اثر دخل و تصرف انسان ساختار سیمای سرزمین شهرستان ریز دانه شده و تعداد تکههای انسان ساخت و نیمه طبیعی افزایش یافته است. همچنین بیشتر تغییرات ناشی از هضم لکههای مرتع در میان پوششهای انسان ساخت به ویژه یکپارچه سازی اراضی کشاورزی بوده است.
