فلزات سنگین از مهم ترین آلاینده های محیط زیستی به شمار می روند که از طریق مناطق ساحلی و رودخانه ها وارد دریا می شووند و از طریق زنجیرۀ غیایی در بدن آبزیان تجمع می یابند. پرندگان در مقایسه با سوایر مهوره داران نسوبت بوه آلوودگی هوای محویط زیسوت حساسیت بیشتری دارند. هدف از این مطالعه، اندازه گیری غلظت فلزات سنگین )کادمیوم، نیکل و سرب( در بافت عضله، کلیوه و کبود باکلان بزرگ و بررسی تأثیر دو فاکتور سن و جنس در روند تجمع این فلزات در بافت های مختلف است . نتایج نشان داد که بیشوترین میانگین غلظت در هر سه اندام متعلق به فلز سرب و کمترین غلظت، متعلق به فلز نیکول اسوت . همچنوین، بیشوترین تجموع فلوزات سنگین در بافت کلیه و کمترین تجمع فلزات در بافت عضله است . نتایج بررسی دو فاکتور سن و جنس در روند تجمع فلزات سمی در اندام های باکلان نشان داد که فاکتور سن در روند تجمع فلزات کادمیوم و نیکل و فاکتور جنس در روند تجمع فلزات نیکل و سرب در اندام های باکلان بزرگ تأثیر گیار است . به نظر می رسد آلودگی فلزات سرب، کادمیوم و نیکل در ذخیره گاه زیست کرۀ حرا برای باکلان بزرگ در حدی نیست که سبب تغییرات رفتاری یا کاهش تولید مثل شود.
