زمینه و هدف : مطالعه شرایط محیط زیستی مناطق استقرار گردشگران در عرصه های طبیعی که ناشی از نقش فعال آنها در انتخاب مناطق باشد به دلیل آشکار ساختن تمایلات، ترجیحات و حتی فرهنگ استفاده از عرصه های بکر در جهت نیل به برنامه ریزی توسعه پایدار این مناطق بسیار مفید است. روش بررسی : به منظور بررسی عوامل مؤثر بر استقرار گردشگران در شهرستان جوانرود از متغیرهای مؤثر و روش طبقه بندی درختی Classification tree استفاده شد. تعداد 300 نقطه حضور گردشگر در طول سال 1395-1396 مشاهده و ثبت گردید. سپس از متغیرهای تأثیرگذار بر استقرار شامل ارتفاع، فاصله از شهر، فاصله از روستا، شیب، زبری زمین، فاصله از جاده های اصلی، فاصله از مراکز خدماتی و تفریحی، فاصله از جنگل های متراکم و نیمه متراکم و فاصله از چشمه استفاده شد. اعتبارسنجی مدل با تحلیل آماریRoc و شناسایی حد آستانه با استفاده از آزمون Youden انجام گرفت. یافته ها: نتایج حاصل از اعتبار سنجی مدل تاییدکننده اجرای مدل بود (831/0=AUC) براساس نتایج حاصل از حساسیتسنجی مدل متغیرهای فاصله از شهر و فاصله از جاده بیشترین تأثیر را بر روی استقرار نواحی داشتند. محدوده ای معادل 5194 هکتار از شهرستان برای استقرار اکوتوریسم مناسب ارزیابی شده است. اکثر گردشگران شهرستان، بازدید از بازارهای شهرستان را هدف اولیه و گذراندن اوقات فراغت را در طبیعت پیرامون شهر به عنوان هدف ثانویه دارند. نتیجهگیری: نتایج این مطالعه لزوم بررسی تطابقی نواحی استقرار فعلی گردشگران و فعالیت های آن ها در عرصه را با شرایط مطلوب و مناسب از دیدگاه آمایش سرزمین مشخص می کند.