امروزه رشد و گسترش فیزیکی شهر و تخریب بیرویه اراضی کشاورزی یکی از مشکلات تمدن بشری به ویژه در کشورهای در حال توسعه به شمار میرود. اگرچه توسعه فیزیکی شهرها به جهت ماهیت، فرآیندی پویا و گریزناپذیر است اما رشد شتابان، بیضابطه و ناهمگون فیزیک شهر، ضرورت برنامهریزی صحیح برای حفظ منابع با ارزش زمین و اقتصاد مولد جامعه را آشکار میسازد. این نوشتار سعی دارد ساله در شهر گرگان بررسی نماید. در این راستا از 21 ارتباط بین تغییرات جمعیت را با تغییرات کاربری اراضی منطقه در طی یک دوره )؛ و تکنیکهای دورسنجی مانند طبقهبندی نظارتی و 2811( OLI ) و 1331( TM دادههای تصاویر ماهوارهای لندست، سنجندههای تفاضل تصاویر برای شناسایی و پایش تغییرات استفاده شده است. نتایج طبقهبندی حاکی از سه کلاس کاربری شامل جنگل، مناطق هکتار) و سیر 1088( شهری و زمین کشاورزی میباشد. نتایج بررسی تغییرات کاربری اراضی بیانگر سیر صعودی سطح مناطق مسکونی هکتار) میباشد. همچنین آمار جمعیتی در این دو سال تهیه و ضریب رشد 110( هکتار) و جنگلی 1812( نزولی مساحت اراضی کشاورزی جمعیت محاسبه شد. با توجه به نتایج به دست آمده نرخ تغییر شهر در منطقه مورد بررسی مثبت بوده و در واقع افزایش یافته و نرخ تغییر زمینهای کشاورزی و مناطق جنگلی منفی بوده است. به طو کلی بیشترین تغییرات کاربری مربوط به اراضی کشاورزی بوده و بیشتر تغییرات به سمت غرب و شرق شهر گرگان است که این تغییرات سبب از بین رفتن زمینهای کشاورزی و جنگلی و در کل ناپایداری روند توسعه شهر شده است.
