با افزایش جمعیت و فشارهای روانی حاصل از شلوغی شهرها، اکوتوریسم به عنوان یکی از راههای کاهش فشارهای حاصله بر مردم اهمیت دوچندانی پیدا کرده است. ارزیابی توان اکولوژیک و شناسایی ظرفیتهای طبیعی هر منطقه به همراه برنامهریزی صحیح میتواند منجر به بهرهبرداری پایدار و مستمر از عرصههای طبیعی گردد. در این تحقیق پنج شاخص ترکیبی ویژه شاخص جاذبه ،)WDI( اکوتوریسم، که در تحقیقات داخلی تاکنون به آنها پرداخته نشده است، شامل شاخص توزیع حیات وحش و شاخص تنوع اکوتوریسم )IFI( شاخص تسهیلات زیر بنایی ،)ERI( شاخص انعطافپذیری یا مقاومت محیط ،)EAI( اکوتوریسم برای شناسایی و اولویتبندی مناطق بالقوه توسعه اکوتوریسم در شهرستان دنا با بیش از 90 درصد عرصههای طبیعی )EDI( شامل مراتع و جنگلها مورد استفاده قرار گرفتهاند. بدین منظور ابتدا نقشه متغیرهای اولیه شامل ارتفاع از سطح دریا، زیستگاه حیات وحش، تیپ و تراکم پوشش گیاهی، کاربری اراضی و پوشش زمین، شیب دامنه، جهت جغرافیایی، حساسیت سنگ و خاک نسبت به فرسایش، حساسیت به وقوع زمین لغزش و زمین لرزه، عارضههای جذب گردشگر و امکانات زیرساختی و نقشه شاخصهای ترکیبی ویژه ارزیابی پتانسیل اکوتوریسم در محیط سامانه اطلاعات جغرافیایی تهیه و بر اساس قابلیتهای اکوتوریسمی کلاسهبندی شدند. سپس اهمیت نسبی شاخصها با استفاده از تکنیک فرایند تحلیل سلسله مراتبی تعیین شده و در نهایت هم بر اساس روش ترکیب خطی وزندار شاخصهای ترکیبی قابلیت اکوتوریسمی شهرستان دنا تعیین شده است. نتایج توسعه )S و نامناسب ) 4 )S تا حدی مناسب ) 3 ،)S نسبتاً مناسب ) 2 ،)S نشان داد که درصد اختصاص یافته به کلاسهای مناسب ) 1 0 درصد از کل مساحت منطقه است که طبیعتاً اولویت توسعه با کلاس مناسب با مساحت / 7 و 001 ،85 ، اکوتوریسم به ترتیب 7 0 درصد ) 2 / حدود 12400 هکتار است که پراکندگی مناسبی نیز در سرتاسر منطقه مورد مطالعه دارد. اختصاص تنها 001 هکتار( از کل مساحت منطقه مورد مطالعه در کلاس نامناسب توسعه اکوتوریسم حاکی از بکر بودن منطقه دنا و لزوم سرمایهگذاری در این بخش از صنعت گردشگری در این منطقه است.
