در عصر حاضر مطالعه پوشش گیاهی از اهمیت ویژه ای برخوردار است زیرا منابع متنوعی را برای مدیریت موثر و تعدیل انواع مشکلات مرتبط با شهرنشینی ارائه می دهد. لذا در تحقیق حاضر تغییرات پوشش گیاهی حوزه آبخیز کرج در سال های 1385، 1390 و 1396 با استفاده از شاخص نرمال شده اختلاف پوشش گیاهی، تلفیق متریک های سرزمین و تحلیل گرادیان بررسی شده است. برای انجام تحلیل گرادیان دو ترانسکت در جهت شمال -جنوب و شرق- غرب طراحی شد. سپس 6 متریک در دو سطح کلاس و سیمای سرزمین با روش پنجره متحرک محاسبه گردید. نتایج مقایسات مساحت طبقات نشان داد که بیشترین افزایش مساحت در اراضی با پوشش گیاهی بسیار خوب صورت گرفته، به طوری که 5104 هکتار (4 درصد) بر وسعت آن افزدوه شده است. همچنین بیشترین کاهش مساحت در اراضی با پوشش عالی می باشد که در بازه زمانی مورد مطالعه به میزان 4055 هکتار (3 درصد) کاهش یافته است. نتایج تحلیل گرادیان نیز نشان داد که الگوی پراکنش پوشش گیاهی در هر سه سال مورد بررسی به صورت کپه ای است. به طور کلی با نگاهی به نتایج حاصل از آنالیز هر دو ترانسکت در سطح سیمای سرزمین و کلاس می توان گفت که میانگین فاصله از نزدیکترین همسایه به تدریج در طول ترانسکت ها افزایش و در مجموع در سال 1396 نسبت به سال اولیه افزایش یافته است. این امر نشانگر افزایش فاصله میان لکه های هم نوع و دشواری ارتباط میان آن هاست که از علائم بروز از هم گسیختگی در سیمای سرزمین است.
