تکه تکه شدن سیمای سرزمین مهمترین چالش توسعه شهری است که مانع گسترش جریان مواد و انرژی در منطقه میشود. این تغییرات ویژگیهای بوم شناختی را تحت تاثیر قرار میدهد، لذا شبکههای بوم شناختی به عنوان ابزارهایی برای برنامهریزی حفاظت بررسی میشوند. در این راستا به منظور ارزیابی شبکههای بومشناختی سیمای سرزمین کلانشهر کرج از تصاویر ماهوارهای در سالهای 1385، 1390 و 1396 استفاده شد. طبقهبندی و تهیه نقشه کاربری اراضی بر اساس پوشش سرزمین و با الگوریتم ماشین بردار پشتیبان صورت گرفت. همچنین به منظور ارزیابی وضع موجود و روند تغییر ویژگیهای ناهمگنی، پیوستگی و شبکه ارتباطی- انزوایی در سالهای گذشته از متریکهای سیمای سرزمین استفاده شد. نتایج نشان داد که روند تغییر معیارهای بررسی در منطقه مطالعاتی مطلوب نیست. روند نامناسب تغییر معیارهای ناهمگنی فضایی سیمای سرزمین، پیوستگی لکههای هم نوع در سراسر سیمای سرزمین و بهینگی ارتباطی باعث کاهش عملکرد بومشناختی و به دنبال آن کاهش پایداری شبکههای بومشناختی میشود. همچنین با توجه به روند کاهشی متریکها در لکههای سبز به ویژه سبز انسان ساخت و روند افزایشی متریکها در لکههای ساخت و ساز و لکههای باز در مجموع میتوان به این نتیجه رسید که عملکرد بومشناختی سیمای سرزمین و ویژگیهای شبکه بومشناختی سیمای سرزمین سیر نزولی را دنبال میکنند.
