میر مهرداد میرسنجری

یکی از مشکلات اساسی که جهان با آن مواجه است افزایش سریع و پر شتاب جمعیت و پیامد های آن است که با افزایش جمعیت و در نتیجه بالا رفتن تقاضا میزان بهره برداری از زمین افزایش یافته و از سوی دیگر کشاورزان به دلیل کمبود زمینهای زراعی ، زمینهای حساس به فرسایش که دارای پوشش گیاهی مناسبی هستند را به زیر کشت می برند. که ادامه این فرایند منجر به تخریب اراضی شده و زمینه را جهت فرسایش و از دست رفتن منابع آب و خاک مساعد می گرداند . در این تحقیق به منظور ارائه نتایج محاسبات تعیین معیارها، زیر معیارها و مناطق مستعد توسعه ی آبخیزداری طبیعی از جداول و نمودارها به همراه محاسبه ی ضرایب آماری استفاده شده است، کلیه محاسبات در نرم افزارهایExcel انجام شده و کلیه نقشه ها با استفاده از نرم افزار ArcGis10 تهیه گردیدند و ترکیبات لازم در الحاقی Spatial Analyst انجام و همچنین وزن معیارها در نرم افزار Expert Choice11 محاسبه گردید. بر اساس نتایج بدست آمده مناطق با قابلیت آبخیزداری خیلی ضعیف با 03/2799 هکتار و82/29 درصد از کل اراضی و کلاس دو 7/9 درصد از مساحت کل حوزه شامل 60/912 هکتار دارای توان ضعیف ، 77/4851 هکتار از سطح حوزه معادل 69/51درصد دارای توان متوسط در کلاس سه و حدود 61/754 هکتار معادل 94/7درصد آن را اراضی توان خوب در کلاس 4 و 43/76 هکتار معادل 8/0 درصد آن را اراضی با توان خیلی خوب برای توسعه آبخیزداری در کلاس 5 می باشند. بر اساس نتایج بدست آمده در بالا می توان نتیجه گرفت که مناطق دارای توان بالا تمامی پارامترهای لازم برای آبخیزداری را دارند و به صورت بالفعل هستند .