به منظور مدیریت بهتر اکوسیستم های طبیعی و انسان ساخت و برنامه ریزی بلند مدت، نیاز به مدل سازی تغییرات کاربری اراضی و پیش بینی این تغییرات در آینده است. پیش بینی و ارزیابی پتانسیل الگوهای کاربری زمین از طریق مدل سازی می تواند به برنامه ریزان محیط زیست و مدیران منابع طبیعی برای تصمیمات آگاهانه تر در سطح چشم انداز کمک کند. هدف از این پژوهش مدل سازی تغییرات کاربری شهرستان دنا با استفاده از مدل LCM است. بدین منظور نقشه های کاربری اراضی با استفاده از تصاویر لندست 7 و 8 در سه دوره زمانی مربوط به سال های 1382، 1388 و 1395 تهیه شدند. تصاویر هر سه مقطع زمانی با دو روش طبقه بندی ماشین بردار پشتیبان و حداکثر احتمال به نه طبقه کشاورزی و باغات، جنگل انبوه، جنگل تنک، جنگل نیمه انبوه، مسکونی، مناطق صخره ای، مرتع خوب، مرتع فقیر و مرتع متوسط طبقه بندی شد. سپس صحت سنجی نقشه ها و آشکارسازی تغییرات انجام شد. نتایج آشکارسازی تغییرات در طول دوره (1395-1382) نشان می دهد که در روش حداکثر احتمال جنگل تنک و نیمه انبوه به ترتیب 2625 و 1245 هکتار کاهش مساحت داشته اند و مرتع متوسط، مرتع فقیر به ترتیب 5021، 1055 هکتار کاهش مساحت داشته اند. در روش طبقه بندی ماشین بردار پشتیبان جنگل تنک 4865 هکتار کاهش مساحت داشته . نتایج مدل سازی نیروی انتقال در اکثر زیرمدل ها صحت بالایی را نشان داد. صحت مدل نشان می دهد که روش SVM دقت LCM را بالا برده است.
