میر مهرداد میرسنجری

چکیده مدیریت و حفاظت موثر جمعیتهای حیات وحش به درک و پیشبینی انسان از ارتباطات زیستگاه حیات وحش وابسته است. تعیین پر اکنش گونه برای حفظ و مدیریت جمعیتها، به ویژه برای گونههای در حال تهدید یک امر ضروری است. یکی از روشهای تعیین پراکنش گونهها ارزیابی زی ستگاه ا ست که با ا ستفاده از مدل هایی میتوان محدوده پراکنش گونه را پیشبینی نمود که ابزار منا سبی برای اهداف حفا ظتی و مدیریتی میباشد. گونه بز و پازن گونهای از راسته زوج سمان با پراکنش در مناطق کوهستانی اروپا، آسیای صغیر، آسیای مرکزی و خاورمیانه میباشد که جزء گونههای آسیبپذیر در فهرست سرخ IUCN محسوب میشود . در پژوهش حاضر، مطلوبیت زیستگاه این گونه در منطقه حفاظت شده لشگردر ملایر برر سی شد . به منظور مدل سازی زیستگاه این گونه از روش تحلیل عاملی آ شیان بوم شناختی ) ENFA ( در ن سخه چها رم نرم افزار بایومپر Biomapper ا ستفاده شد. در این مطالعه از نقاط حضور گونه بعنوان متغیر واب سته و از لایههای اطلاعاتی شامل نق شه طبقات ارتفاع، شیب، جهت، فا صله تا جاده و مناطق رو ستایی و تنوع پ ستی و بلندیها )ژئومورفولوژی( بعنوان متغیر م س تقل استفاده شد. نتایج مطلوبیت زیستگاه نشان داد که زیستگاه انتخابی بز و پازن در ارتفاعات بیش از 2400 متر و در مناطق صخرهای با فاصله زیاد از جاده و روستا و به طور عمده در دامنه های توده سنگی شیب دار )شیب های 30 تا 00 و بیش از 00 درصد( با تخریب مکانیکی شدید و مناطق واریزهای قرار دارد. همچنین نتایج تجزیه و تحلیل ها نشان داد که بز و پازن در این منطقه، زیستگاه های حاشیهای را انتخاب میکنند و آشیان بومشناختی باریکی دارند. کلید واژهها: مدلسازی مطلوبیت زیستگاه، تجزیه