ارزیابی اثرات محیط زیستی ابزار مدیریتی مهمی است که مخاطرات محیط زیستی و اثرات یک پروژه را شناسایی و ارزیابی نموده و به تصمیم گیران حوزه های علمی مختلف امکان شناسایی اثرات ممکن پروژه های پیشنهادی را می دهند. در این میان یکی از پروژه های که از جایگاه مهمی در کشورهای مختلف برخوردار می باشد شیلات و آبزی پروری است. که انجام مطالعات ارزیابی محیط زیستی به منظور ارتقاء فعالیت های آبزی پروری یک امر ضروی است. به همین جهت در مطالعه حاضر به بررسی آثار محیط زیستی پرورش گونه تیلاپیا در منطقه چاه خانی از توابع شهرستان دشتستان استان بوشهر پرداخته شد. به منظور ارزیابی اثرات و ریسک محیط زیستی طرح پرورش ماهی تیلاپیا به ترتیب از ماتریس لئوپولد و روش تخصصی ارزیابی ریسک ماهی (FRAM) استفاده شد. جهت بررسی فاکتورهای فیزیکی- شیمایی و میکروبی آب چاه های منطقه از روش استاندارد متد استفاده شد. نتایج جمع بندی نهایی امتیازات ارایه شده در ماتریس نشان داد نمرات وزنی محیط های فیزیکی- شیمیایی (42-)، اکولوژیک – بیولوژیک (36+) و اقتصادی – اجتماعی (304+) می باشد. که مثبت بودن این آثار در محیط های اکولوژیک و اقتصادی – اجتماعی نشان دهنده مثبت بودن آثار طرح و اثرات مطلوب آن به ویژه از نظر اقتصادی و اجتماعی می باشد. نتایج ریسک محیط زیستی نشان داد با توجه به امتیازات به دست آمده ریسک معرفی گونه از نظر استقرار کم و امکان معرفی گونه به منطقه مورد مطالعه با در نظرگرفتن تمهیدات کاهش ریسک و پایش وجود دارد. باتوجه به نتایج به دست آمده، می توان بیان کرد اجرای طرح در صورت اجرای تمهیدات، پیامدهای مخرب و جبران ناپذیری بر روی محدودهی مورد مطالعه نخواهد داشت.
