مدیریت پایدار سرزمین بر پایه توسعه پایدار یکی از اجزای اصلی برنامه ریزی آینده نگر می باشد که بر همه راهبردها ی زیستی کره زمین و موجودات آن تاثیر گذار است. شاخص های توسعه پایدار در چهار گروه: محیط زیستی، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی به عنوان فرآیندی برای دستیابی به پایداری در کنار رشد اقتصادی و توسعه بشری می باشد. رعایت پایداری در توسعه، بستر ساز پایداری منابع تجدیدناپذیر است، منابع محدودی که نسل آینده هم در بهره مندی از آن صاحب حق هستند. با رعایت اصول توسعه پایدار در جوامع، شرایط زندگی و استفاده از منابع، بدون آسیب رساندن به یکپارچگی، زیبایی و ثبات نظام های حیاتی، نیازهای انسان امکان پذیر خواهد بود. در عرصه منابع طبیعی و محیط زیست، احیا و بهره برداری پایدار و بهینه از عرصه های طبیعی از جمله جنگل ها، مراتع و محیط زیست طبیعی، ضرورتی انکار ناپذیر است که حفظ، احیاء، توسعه و بهره برداری اصولی و بهینه از جنگل ها، مراتع، بیشه های طبیعی، اراضی ساحلی و حفاظت از منابع گرانقدر آب و خاک و بهره برداری پایدار و بهینه از منابع طبیعی و مدل سازی پایدار می توانند به عنوان مهمترین عوامل تاثیرگذار در پایداری توسعه مطرح شوند. در این میان، اصلاح نظام بهره برداری و اجرای نظارت و ارزیابی و ارتقاء دانش، بینش، فرهنگ بهره برداران و برقراری یک ارتباط صحیح بین جوامع محلی و عرصه های طبیعی و به ویژه نقش آفرینی موثر زنان و جوانان از اولویت های نخست به شمار می رود. با توجه به اهمیت توسعه پایدار در عصر حاضر، کتاب توسعه پایدار محیط زیست و منابع طبیعی تالیف شد. امیدواریم این کتاب مورد استفاده خوانندگان عزیز، به ویژه دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد و دکتری قرار گیرد.
