چکیده: نانوسیستم شامل نقطۀ کوانتومی درون کاواک اپتیکی بستری برای مطالعۀ پدیده های مهم کوانتومی نظیر جمع نشدگی فوتون، درهمتنیدگی، تولید تک فوتون و اطلاعات کوانتومی است. استفاده از چنین سیستمی در این فناوری ها منوط به دستیابی به حالت تزویج قوی بین نقطۀ کوانتومی و کاواک اپتیکی است. در این پژوهش با استفاده از رویکرد اپتیکی کوانتومی، ویژه مقادیر انرژی مربوط به سیستمی شامل یک نقطۀ کوانتومی درون یک کاواک اپتیکی محاسبه گردید. سپس به ازای نقاط کوانتومی و کاواک های اپتیکی متفاوت، شرایط آستانه برای دستیابی به حالت تزویج قوی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش ثابت جفت شدگی، شکافتگی ترازها بیشتر شده و آستانه برای دستیابی به حالت تزویج قوی مهیاتر می گردد. آستانه شکافتگی ترازها برای نقطۀ کوانتومی با نرخ واهلش 2 میکروالکترون ولت درون کاواک های اپتیکی با نرخ های واهلش 45 تا 205 میکرو الکترون ولت در ثوابت تزویج 75/10 تا 75/50 میکروالکترون ولت رخ داد. در واقع مشاهده شد به منظور دستیابی به حالت تزویج قوی در چنین سیستمهایی، باید به سراغ مهندسی کاواک هایی با نرخ واهلش کمتر رفت زیرا تغییر در نقاط کوانتومی تاثیر چشمگیری در رسیدن به این هدف ندارد. همچنین در سیستمی با چنین نقطۀ کوانتومی که با ثابت تزویج 35 میکروالکترون ولت در تزویج با کاواک اپتیکی با انرژی های 20 تا 140 میکروالکترون ولت است، فاکتور کیفیت در بازۀ 4930 تا 5060 می باشد.
