هدف: امروزه کارگروهی در مؤسسات آموزش عالی بهعنوان یکی از بهترین راهبردها برای تعامل و مشارکت دانشجویان در فرایند یادگیری و همچنین کمک به رشد مهارتهای ارتباطی آنها محسوب میشود. درحالی که شناسایی مزایای کارگروهی میتواند درک مثبتی را در بین اساتید و دانشجویان ایجاد کند، عواملی که باعث عدم شکلگیری و تمایل اندک به انجام کارگروهی در نظام دانشگاهی میشود، نیز میتواند از مزایا و تأثیرات مثبت آن بکاهد؛ بنابراین، هدف این پژوهش شناسایی چالشهای مرتبط با کارگروهی در بین دانشجویان بود. مواد و روشها: برای نیل به این مقصود از رویکرد کیفی و از روش پیمایش کیفی از نوع قیاسی استفاده شد. جامعه هدف در این پژوهش شامل دانشجویان رشته علوم تربیتی دو دانشگاه الزهرا و ملایر بودند که از تجربه کارگروهی در طول دوران تحصیل دانشگاهی برخوردار بودند که مجموعاً 142نفر بودند. بنابراین پژوهشگر با استفاده از روش نمونهگیری هدفمند از نوع ملاکی تعداد 114نفر از آنها براساس ملاک داشتن تجربه کارگروهی انتخاب کرد. ابزار پژوهش، پرسشنامه هشت سؤالی باز پاسخ مبتنی بر نظریه کارگروهی بود که در محیط گوگل فرم طراحیشده بود. برای تجزیه و تحلیل دادهها از روش تحلیل محتوای قیاسی و برای اعتباریابی یافتهها از روش بازبینی توسط همکاران استفاده شد. بحث و نتیجهگیری: یافتهها نشان داد، چالشهای کارگروهی در فعالیتهای دانشگاهی دانشجویان میتواندد در هشدت مقوله اصلی و هفده مقوله فرعی شامل: چالش سازگاری (عدم سدازگاری بدا قدوانین و مقدررات گدروه، مقاومدت در برابدر تغییرات، عدم شناخت نسبت به یکدیگر، مقاومت در برابر نظرات همگروهی)، چالش رفتار پشتیبان (عدم همراهدی افدراد گروه در توزیع فشار کاری، توزیع نامناسب کار بین افراد گروه)، چالش نظارت بر عملکرد گروه (عدم اسدتقبال از نظدارت متقابل، پذیرش صرف نظارت رهبر گروه، عدم وجود نظارت متقابل)، چالش جهتگیری گروه (اولویت اهدداف فدردی بدر اهداف گروه)، چالشهای رهبری گروه (عدم شایستگی رهبر گروه، عدم وجود رهبر در گدروه، سدرپی ی از رهبدر گدروه)، چالشهای اعتماد متقابل (عدم اعتماد متقابل بین افراد)، چالش الگوهای ذهنی مشدترک (عددم درک مشدترک از انجدام وظایف گروهی)، چالش ارتباطات گروه (عدم تعامل و ارتباط بین گروهی، عدم تبادل اطلاعات بین گروهی) طبقدهبنددی شوند. براساس یافتههای پژوهش میتوان دریافت که بهکارگیری صح
