امروزه تجاری شدن پژوهشهای دانشگاهی میتواند سهم بسیار زیادی در رشد اقتصادی کشورها ایفا نماید، لذا اغلب کشورها با تدوین سیاستهایی سعی در کمک به فرایند تجاری سازی تولیدات پژوهشی در نظام دانشگاهی خود، در راستای تسریع و تسهیل این مهم کردهاند؛ بنابراین، پژوهش حاضر بر آن بود تا با استفاده از رویکرد کیفی مبتنی بر روش نظریه برخاسته از دادهها و از طریق مصاحبه با متخصصان حوزه تجاری سازی در آموزش عالی، ضمن شناسایی آسیبها و موانع بازدارنده سیاست گذاری تجاری سازی پژوهشها در نظام دانشگاهی ایران، رویکردی که در این سیاست بهکار گرفته شده را شناسایی کند. براین اساس، پژوهشگران با تکیه بر طرح نوظهور بهعنوان یکی از طرحهای مورداستفاده در روش نظریه برخاسته از دادهها و با استفاده از روش نمونه گیری نظری و در نظر گرفتن اشباع نظری در دادهها، تعداد 9 نفر از صاحبنظران حوزه تجاری سازی را جهت مصاحبه بدون ساختار انتخاب نمودند. برای اعتبار یابی دادههای پژوهش، پژوهشگران از بازخورد مشارکتکننده استفاده کردند. یافتهها نشان از آن داشت که اجرای سیاستِ تجاریسازی پژوهش با آسیبها و بازدارندههایی از قبیل، فرهنگی، اقتصادی، رشته دانشگاهی، آموزشی، فرایندی، بافتاری و فردی مواجه است؛ بنابراین، با توجه به ماهیت و جنسِ موانعِ پیشِ روی، می توان نتیجه گرفت که چرخه شوم فرم گرایی در سیاست تجاریسازی پژوهشهای دانشگاهی در ایران ریشه دوانده است.
